Eliade -nieśmiertelność i wolność

Eliade -bestyja -z gatunku Mędrców Kamienai Filozoficznego, bardzo połodny
Urodziny Eliade ze "szkoły morfologii świętości" badającej fundamentalne archetypy religijne, manifestujące się w dziejach religii poprzez symbole, mity, hierofanie oraz rytuały. Istotę jego koncepcji religii stanowi teoria sacrum w opozycji do profanum – dwóch sposobów realizowania przez człowieka własnej egzystencji.
Mircea Eliade, czyt. Mirczja (ur. 9 marca 1907 w Bukareszcie, jako drugi syn kapitana Gheorghe Eliadego i Joany Stoenesco - zm. 22 kwietnia 1986 w Chicago) - rumuński religioznawca, indolog, filozof kultury,
W roku 1921 publikuje swój pierwszy artykuł pt. Jak odkryłem kamień filozoficzny w "Ziarul Stiintelor Populare". Współpracuje z wieloma czasopismami ("Ziarul Stiintelor Populare", "Orizontul", "Foaia Tinermii", "Lumea", "Universul Literar"). Pisze artykuły popularnonaukowe o entomologii, historii alchemii, orientalistyce, historii religii oraz reportaże z podróży po Karpatach i Dunaju, a także nowele i eseje krytyczne. Uczy się włoskiego, angielskiego i hebrajskiego. W latach 1924-1925 pisze powieść autobiograficzną Romanul adolescentului miop. W październiku 1925 roku zakłada pismo "Revista Universitara", zamknięte po opublikowaniu krytycznej recenzji o Eseju o historii powszechnej Nicolae Iorgi.
W 1928 wyjeżdża do Indii, gdzie przebywa do 1932 roku. Doktoryzuje się na podstawie pracy Historia porównawcza techniki jogi w 1933 roku; powiesć Maitrei Eliadego otrzymuje główną nagrodę. W listopadzie 1934 roku zaczyna wykłady pt. Zbawienie w religiach orientalnych, zimą 1935 roku prowadzi seminarium o Docta ignorantia Mikołaja z Kuzy. W 1939 roku wydaje dwa numery czasopisma "Zalmoxis". W tym samym czasie utrzymuje kontakty ze skrajnie prawicową organizacją, Żelazną Gwardią (rum. Garda de Fier), której członkowie 27 listopada 1940 roku zamordowali Nicolae Iorgę. W 1940 powołany na funkcję attaché kulturalnego w ambasadzie rumuńskiej w Londynie. W Rumunii królewska dyktatura Karola II przekształca się w zorientowany na Niemcy totalitarny reżim faszystowski. W1941 roku po zerwaniu przez Wielką Brytanię stosunków dyplomatycznych z Rumunią Eliade zostaje przeniesiony do Lizbony. We wrześniu 1945 Paryż...W tym samym czasie redaguje po rumuńsku Prolegomena do historii religii opublikowane w 1949 roku po francusku jako Traktat o historii religii. W 1948 roku Gallimard wydaje Techniques du Yoga. W 1949 roku poślubia Christinel Cottesco. Na wiosnę tego samego roku wyjeżdża do Włoch, gdzie na zaproszenie Giuseppe Tucciego i Raffaele Petazzoniego wygłasza wykład na Uniwersytecie Rzymskim. W sierpniu bierze udział w w pierwszej konferencji Eranosa w Asconie, gdzie poznaje Carla Gustava Junga, Gerardusa van der Leeuw i Louisa Massignona. W latach 1951-1955 publikuje: Inicjacja, obrzędy, stowarzyszenia tajemne,Szamanizm, Archaiczne techniki ekstazy, Joga. Nieśmiertelność i wolność, Kowale i alchemicy.
reszta w wikipedii
to mój ulubiony znawca szamanów, mitów, snów i ...
to mój ulubiony znawca szamanów, mitów, snów i świętości...
dziękuję: signe
Eliade dawno temu był nie do zdobycia, bardziej legendarny niż czytany, ale jego sacrum- profanum sporo namieszało nam w głowach- na szczęście...zawsze będzie dla mnie waznym kamieniem milowym
kiedyś z wielkim trudem zdobyłam jego Yogę, opasłe tomisko, ale nie posiedziała długo na pólce-ja już wtedy przestałam o tym zachłannie czytać więc miała szansę tylko na tonę kurzu a teraz pewnie zamieszkuje półkę u dawnych znajomych znajomych
tamte czasy:
z jednej strony komuna paskudna, z drugiej katolicyzm nietolerancyjny a Eliade pojawił się jak światełko w tunelu z Jungiem, Cambellem ...jak wielka brama z uchylonymi wrotami- niesmietelnośc i wolność -
widzę, że eliadyzm wrósł cichcem w jedną z moich postaci i krewnych i znajomych królika- jak darowane życie