piątek, 7 marca 2008

Ravel - Bolero Piję na zdrowie radości.

Jeszcze jeden przykład klęski arcydzieła pokazanego po raz pierwszy publiczności -pierwsze koncertowe wykonania Bolera 1927 r okazały się całkowitą klęską. Kompozycję krytykowano za monotonię, towarzyszyły jej gwizdy i protesty. Nietypowa konstrukcja dzieła, szokującego w swej prostocie, początkowo dla publiczności była nie do przyjęcia!
Bestyja muzyczna-ravel-szwajcarsko-precyzyjny-gorący-baskijczyk
Joseph-Maurice Ravel (urodził się 7 marca 1875 w Ciboure, zm. 28 grudnia 1937 w Paryżu) - Pięciokrotnie próbował zdobyć prestiżową nagrodę Prix de Rome, bez rezultatu. W początkowym okresie pozostawał pod wpływem romantyków, w szczególności Emmanuela Chabriera oraz modernisty Erika Satie.był pionierem impresjonizmu, a jednocześnie rywalem Claude'a Debussy'ego w pierwszeństwie do miana prekursora tego stylu. po I wojnie światowej zbliża się do neoklasycyzmu. Ojciec miał szwajcarskie pochodzenie, a matka była Baskijką. Uczyniło to go wrażliwym na kultury narodowe i regionalne.
zaraz jednym tchem po ravel dodaje się:
Bolero (Boléro) utwór Maurice Ravela z 1927 roku. Zadedykowany tancerce Idzie Rubinstein, w założeniu był muzyką do widowiska baletowego w choreografii Bronisławy Niżyńskiej.Sceniczna premiera Bolera z Idą Rubinstein w Operze paryskiej przedstawiona była jako taniec młodej Hiszpanki na stole stojącym pośrodku gospody, pośród siedzących przy winie wieśniaków, którzy początkowo nie zwracają na nią uwagi, ale w miarę narastania muzyki i coraz większej ekspresji tancerki podchodzą i urzeczeni stają wokół.Pomysł utworu oparty jest na rozwijaniu w formie prostych wariacji jednego 18-taktowego tematu melodyczno-rytmicznego granego przez różne instrumenty. Towarzyszy mu jednostajny rytm podany na werblu na początku utworu. Dynamika narasta przez włączanie w tkankę dzieła kolejnych instrumentów, które po odegraniu tematu solo przechodzą do akompaniamentu. Utwór kończy obsada 26 instrumentów. sam kompozytor nazywał je studium instrumentacji.
Bolero jest stylizacją ludowego tańca hiszpańskiego o tej samej nazwie. Grane jest w tempie dwa razy wolniejszym niż będąca dlań pierwowzorem forma taneczna, ale mimo to narodowy charakter dzieła jest uznawany przez Hiszpanów.
Użyte instrumenty: 2 flety, piccolo, 2 oboje, rożek angielski, klarnet E-flat, 2 klarnety B-flat, klarnet basowy, 2 fagoty, kontrafagot, 4 rogi, trąbka piccolo in D, 3 trąbki, 3 puzony, tuba, 3 saksofony (1 sopranino, 1 sopranowy, 1 tenorowy, kotły, 2 bębny małe, cymbały, tam-tam, celesta, harfa i smyczki: (skrzypce, altówki, wiolonczele, kontrabasy).
1999 Pawana na śmierć Infantki (Pavane pour une Infante défunte), znana też pod tytułem Pawana dla zmarłej Infantki to tytuł utworu fortepianowego Maurycego Ravela napisanego w 1899 roku, bardziej popularnego w wersji orkiestrowej z 1912 roku.
Pawana jest jednym z dzieł Ravela opartym na stylizacji dawnych form muzycznych. Była pierwszym bardziej znanym utworem kompozytora.
Sam Ravel nie wyjaśniał znaczenia tytułu, nie przywiązywał też do niego większej wagi. Charakter utworu przyrównywał do tańca małej księżniczki hiszpańskiej z obrazu Diego Velazqueza, a nie żałobnego lamentu. Bardzo zwracał uwagę na interpretację dzieła, utrzymywanie go w równym rytmie i pozbawienie sentymentalizmu czy afektacji.
Pawana nie jest uważana za dzieło wybitne w twórczości Ravela, on sam traktował ją lekceważąco, ale od prapremiery nieustannie cieszy się wielkim powodzeniem.
Wersja orkiestrowa jest typowym przykładem mistrzostwa Ravela w posługiwaniu się kolorystyką muzyczną jako środkiem budowania nastroju.
ostatnią pracę- pracę nad Don Kichotem przerwała mu choroba, z szeroko zakrojonych planów powstały jedynie trzy pieśni: Pieśń romantyczna (Chanson romantique), Pieśń epicka (Chanson épique) i Pieśń przy kielichu (Chanson à boire). Kończąc ostatni utwór słowami: Piję na zdrowie radości...Don Quichotte à Dulcinée ("Serenade of Don Quixote to Dulcinea") (voice and piano, 1932–1933) Ravel tym samym zamknął swoją twórczość.
***
dla kogo napisał 1929 -1933 Koncert fortepianowy D-dur na lewą rękę? znalazłam: Koncert:Piano Concerto for the Left Hand in D (1929–1930) Composed for pianist Paul Wittgenstein, who lost his right arm in WWI. Wittgenstein was the brother of philosopher Ludwig Wittgenstein.źródło tu, tu też fragmenty do odsłuchania
Ciekawostka: motyw przewodni "Pawany na śmierć infantki" jest sygnałem dźwiękowym rozgłośni "RMF-Classic".
Boléro - muzyczna forma taneczna i hiszpański taniec ludowy.
Bolero jako taniec pochodzi z Kastylii i Andaluzji z okresu XVIII w.. Wykonywany jest w tempie umiarkowanym (72-108 bpm), metrum 3/4, solo lub parami, przy wtórze instrumentów perkusyjnych, takich jak kastanietów, tamburyna czy gitar.
przypomnienie bolera

Znane inne bolera:Emerson, Lake and Palmer - Abaddon's Bolero z Trylogy 1972 i ?
cz2

1 komentarz:

Anonimowy pisze...
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.